Napisz do nas: dyrpp35@umt.tarnow.pl
Przedszkole Publiczne Nr 35 z Oddziałem Integracyjnym w Tarnowie

Innowacja Kinezjologia

INNOWACJA PEDAGOGICZNA

GIMNASTYKA MÓZGU – KINEZJOLOGIA EDUKACYJNA DENNISONA

z elementami Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne”

Przedszkole Publiczne nr 35 z oddziałem integracyjnym w Tarnowie

ul. Topolowa 4, 33-101 Tarnów

zespół autorski: mgr Katarzyna Hałata mgr Klaudia Swadźba

okres realizacji: 01.10.2024r.-30.05.2025r.

grupa wiekowa: 5 – latki, 6 - latki, grupa integracyjna


 

I. WSTĘP

Wszystkie zmysły „karmią” mózg informacjami z otoczenia, które są potrzebne do rozumienia świata i z których korzysta się, aby tworzyć nowe możliwości. To właśnie ruch im bardziej staje się skomplikowany, wyraża wiedzę i zwiększa możliwości poznawcze.

Nauka jest naturalną, przyjemną sferą działalności kontynuowaną przez całe życie. Kluczem do nauczania jest poznanie indywidualnych możliwości rozwojowych dziecka oraz dobranie odpowiednich metod pracy.

II. OPIS INNOWACJI

Kinezjologia Edukacyjna, czyli Gimnastyka Mózgu to program rozwoju ruchowego ukierunkowanego na łatwe uczenie dzieci i na rozwój uczenia się. Gimnastyka mózgu jest niefarmakologiczna i bardzo efektywna.

Metodę opracował amerykański psycholog i terapeuta dr Paul Dennison. Kinezjologia Edukacyjna wspomaga trzy różne, lecz powiązane ze sobą rodzaje procesów: ciało – umysł, wrażenia zmysłowe, emocje i myśl wrażenia odbierane przez receptory, emocje i myśl. Wrażenia odbierane przez receptory naszych oczu, nosa, języka i skóry stanowią podstawę wiedzy. Poprzez zbieranie wrażeń, które informują nas o świecie i o nas samych, ciało staje się pośrednikiem uczenia się. Kinezjologia Edukacyjna wyjaśnia nam głębokie związki łączące ciało, emocje i myśli: zwraca uwagę na myślenie i na potrzebę ruchu dla zapamiętania myśli i budowania umiejętności, za pomocą których wyrażamy wiedzę jako uczniowie uczący się przez całe życie. Z badań nad ludzkim mózgiem wynika, że prawa półkula jest bardziej twórcza, pomysłowa, syntetyczna, operuje obrazami, dąży do uogólnień (postrzeganie całościowe, panoramiczne). Odpowiada także za czytanie automatyczne, pamięć długoterminową i rozumienie reguł arytmetycznych. Lewa półkula to przede wszystkim mowa – „ubieranie myśli w słowa”. Lewa półkula odpowiada także za pamięć krótkoterminową, liczenie, logikę czytania i świadomą kontrolę zachowania. Obie półkule uzupełniają się. Jest to zjawisko zwane dwustronnością mózgu – każda z półkul dzieli się swoimi funkcjami i obydwie uczestniczą w większości wykonywanych zadań.

Ruchy lateralne naprzemiennie równomiernie uaktywniają obie półkule mózgu. Ćwiczenia te działają na obie strony ciała w równy sposób i angażują skoordynowane ruchy obojga oczu, uszy, rąk, stóp, mięśni brzucha i pleców. Kiedy oboje oczu, uszu, obie ręce i stopy są używane w równym stopniu, w pełni rozwija się spoidło mózgu, które dyryguje procesami pomiędzy obiema półkulami. Kiedy wszystkie cztery płaty mózgu zostają uaktywnione, zwiększona zostaje funkcja poznawcza i łatwość uczenia się.

Gimnastyka mózgu z jej naprzemiennymi, precyzyjnymi ruchami aktywizuje zrównoważone mięśnie z obu stron ciała. Jest to prosta i skuteczna metoda wspomagającą naturalny rozwój człowieka, która zawiera proste ćwiczenia na przekroczenie linii środka, ćwiczenia energetyzujące, wydłużające czy zwiększające pozytywne nastawienie.

Jako pierwszy stosuje się schemat odblokowania:

Ćwiczenia przygotowawcze:

-Picie wody mineralnej nie gazowanej – powoduje ona dotlenienie mózgu, które jest niezbędna do utrzymania w naszym ciele potencjału elektrycznego, który w układzie nerwowym decyduje o szybkości i sprawności myślenia.

-Masaż punktów na myślenie – punkty te znajdują się ok 1 cm poniżej obojczyka – lekkie wgłębienie – rozstaw tych palców mniej więcej szerokość rozstawienia palca środkowego i kciuka- podwyższa gotowość do myślenia

-Ruchy naprzemienne, których celem jest zintegrowanie półkul mózgowych a w efekcie aktywizowanie całego mózgu.

-Pozycja Cooka- siadamy na krześle krzyżujemy nogi lub zakładamy nogę na nogę oraz krzyżujemy ręce na wysokości piersi, cztery palce wkładamy pod pachy, kciuki trzymamy do góry. Istotna jest tu przemienność tzn jeśli prawa noga jest na lewej to ręce krzyżujemy odwrotnie. Można zamknąć oczy. W takiej pozycji siedzimy do momentu zrelaksowania. Zadaniem tego ćwiczenia jest odblokowanie emocji i umożliwienie kontaktu z płatami czołowymi mózgu. To ćwiczenie ma wielostronne działanie: nadpobudliwi i rozdrażnieni stają się spokojniejsi a zahamowani i zablokowani otwierają się emocjonalnie.

Metoda skierowana jest między innymi do dzieci z problemami z koncentracją uwagi, zapamiętywaniem, zaburzeniami sfery motywacyjnej, emocjonalnej, intelektualnej oraz do dzieci ze specyficznymi potrzebami edukacyjnymi.

Z kolei Metoda Ruchu Rozwijającego W. Sherborne opiera się na pozytywnych doświadczeniach, zaufaniu do innych, umiejętności obserwacji i reakcji. Zawiera ćwiczenia prowadzące do poznania własnego ciała, integrujące grupę, rozwijające relację między uczestnikami. Pozwala na odkrywanie fizycznych ograniczeń, badanie i rozwijanie pewności siebie, pewniejsze poruszanie się w przestrzeni, rozwój umiejętności uwagi, kompetencji interpersonalnych i komunikowania się.

Obydwie metody, których głównym celem jest rozwój poprzez naturalną aktywność dziecka - ruch, uzupełniają się wzajemnie, stwarzając wiele możliwości do pracy z przedszkolakami. Co ważne są źródłem świetnej zabawy dzięki czemu aktywizują wszystkich przedszkolaków bez względu na ich indywidualne trudności i ograniczenia.

III. CELOWOŚĆ PROWADZENIA INNOWACJI

Cele główne:

- integracja funkcji półkul mózgowych;

- rozwój ruchowy, emocjonalny i intelektualny dzieci;

- przygotowanie do nauki czytania i pisania;

- poprawa rozwoju psychoruchowego;

- integracja funkcji percepcyjno – motorycznych;

- poprawa funkcjonowania dziecka w jego otoczeniu.

Cele szczegółowe

Dziecko:

- uczy się poprzez ruch i zabawę w grupie;

- jest otwarte, chętne do działania;

- jest pewniejsze siebie;

- koncentruje się na wykonywanej czynności;

- sprawniej komunikuje się z otoczeniem;

- myśli w sposób abstrakcyjny;

- ćwiczy pamięć, szybciej zapamiętuje;

- integruje się z grupą;

- jest sprawniejsze ruchowo.